Virus ကင္းရွင္းေၾကာင္း

Virus ကင္းရွင္းေၾကာင္း
virus ကင္းနယ္ေၿမ

Friday, October 2, 2009

ဆုေတာင္းမွားသူမ်ား

၁၈၉၄၀န္းက်င္က အခုလိုေန.ထူးေန.ၿမတ္ေတြမွာ ခ်စ္သူမ်ားဟာ ဘုရားေက်ာင္းကန္ေတြကို သြားၿပီးဆုေတာင္းခဲ့ဘူးပါတယ္..အခုလည္း အဲဒိလိုပဲ ဆုေတာင္းေနၾကဦးမွာပါ...
ၾကာခဲ့ပါၿပီ.. မူးေခ်ာင္းေလးနံေဘး လယ္ကန္သင္းေပၚမွာခ်စ္သူနွစ္ဦး ေတြ.ဆံုေနၾကရင္း.. "ကိုဖိုးသာရယ္ က်ဳပ္ကိုခ်စ္မွခ်စ္ရဲ.လားေတာ္. ". " မိေအးေလးကလည္း ဘယ္နွဲ.ေၿပာလိုက္တာလဲ ခ်စ္လြန္းလို. က်ဳပ္အလုပ္ၾကိဳးစားလုပ္ေနတာေပါ့..".. "ေအးေတာ္ က်ဳပ္တို.မလဲ ႏြားေတြနဲ.ဖက္ရုန္းလာရတာ ငယ္ငယ္ကတည္းကပဲ ဘယ္ေတာ့မ်ားၾကြယ္၀ပါ့မလဲေတာ္ရယ္." ." ဟုတ္ပါ့မိေအးရယ္ က်ဳပ္ၿမိဳ.ကိုသြားအလုပ္လုပ္ခ်င္သပါ့ က်ဳပ္တို.ရြာသားေတြက စာကလဲေကာင္းေကာင္းမတတ္ေတာ့ ႏြားနဲ.ပဲရုန္းတတ္တယ္မိေအးရယ္.".." က်ဳပ္တို.ရြာဦးေစတီသြားၿပီး ဆုေတာင္းရေအာင္လား." ." ဟုတ္ပါ့ေတာ္ ဒီေန.သီတင္းက်ြတ္လၿပည့္ေန.ဆိုေတာ့ က်ဳပ္တို.ဆုေတာင္းၿပည္.ခ်င္ၿပည့္မွာေတာ့္.."
တိမ္ေတာက္ခ်ိန္မွာ မိေအးက က်ဳပ္အတြက္မင္းသမီးတပါးလိုပါပဲ. သနပ္ခါးပါးကြက္က်ားနဲ. လွခ်င္တိုင္းကို လွတာပါပဲ...ရြာဦးေစတီရဲ.ဆည္းလည္းသံက ကိုဖိုးသာရဲ. ေသာကအပူေတြကို ၿငိမ္းေအးေစပါတယ္..အင္း..ဒါေၾကာင့္ဘုရားရိပ္ တရားရိပ္ကေအးခ်မ္းတယ္လို.ေၿပာၾကတာကို..." ကိုဖိုးသာ ဘာေတြစဥ္းစားေနတာတုန္းေတာ့ က်ဳပ္တို.ဘုရား၀တ္ၿပဳၿပီးၿပန္ရေအာင္ ေမွာင္ရီစပ်ိဳးလာၿပီေတာ့္"..." ေၾသာ္..ေအးပါကြာ...ေအးပါ."..ကိုဖိုးသာဘုရား၀တ္ၿပဳအၿပီး မိေအးကိုၾကည့္ရာ မိေအးမွာဆုေတာင္းဆဲပင္ ..အင္း..မိန္းမေတြက ေယာက်ာ္းေတြထက္ ဆုေတာင္းစရာပိုမ်ားတယ္ထင္ပါ့.."ကိုရင္ဖိုးသာ သြားၾကရေအာင္ ေတာ္ဘာေတြဆုေတာင္းခဲ့လည္း ".." က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့မိေအးေလးနဲ. ဘယ္ဘ၀ေရာက္ေရာက္ ေပါင္းသင္းရပါေစလို.ဆုေတာင္းတာေပါ့.". " က်ဳပ္လည္းေလ ေတာ္နဲ.မခြဲနုိင္လို.ငွက္ၿဖစ္ရင္ေတာင္ တကိုင္းတည္းနားပါရေစလို. ဆုေတာင္းတယ္ ..က်ဳပ္ကခ်မ္းသာဖို.ေတာင္ထပ္ဆုေတာင္းလိုက္ေသးတယ္..က်ဳပ္နဲ.ေတာ္ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာၿမိဳ.မွာေနရေအာင္လို.ပါေတာ္.".." အဲဒါေတြေၾကာင့္ မိေအးကို ေဟာဒီက ကိုဖိုးသာၾကီးကပိုပိုခ်စ္ေနရတာေပါ့...ဟင္း..ဟင္း..ဟင္း..ဟင္း."." ဟိ...ဟိ."... " အား." ." ဟင္ မိေအးဘာၿဖစ္လို.လဲ." ." ေၿခေတာက္ကို ငုတ္ဆူးသြားလားမသိဘူး.နာလိုက္တာကိုရင္ရယ္." ." ၿပစမ္း ကိုရင္ၾကည့္ေပးမယ္ ." .ကိုဖိုးသာဓာတ္လင္းမီးၿဖင့္ မိေအးေၿခသလံုးေလးကို ၾကည့္လိုက္ရာ ေသြးစို.ေနေသာအေပါက္ေလးကိုေတြ.လိုက္သည္..အေကာင္ရွည္ကိုက္လိုက္ၿခင္းပင္တည္း.." .မိေအးမလႈပ္နဲ.ေနာ္ အေကာင္ရွည္ကိုက္သြားတာ "..ကိုဖိုးသာ ဘာလုပ္ရမည္မသိ ကန္သင္းရိုးဆိုေတာ့ လူေနအိမ္ေတြနဲ.အတန္ေ၀ေသးသည္..မိေအးညည္းသံၾကားေလ သူရင္ေတြပူေလပင္..သူၾကားဘူးနား၀ရွိသည့္အတိုင္းမိေအးကို ၿပဳစုၾကည့္သည္ ေ၀ဒနာသည္ပို၍ဆိုးရြားလာသည္ပင္..သူမိေအးကို ထမ္းၿပီးနီးရာရြာဦးေက်ာင္းဆီကိုဦးတည္လိုက္သည္..ေမာရေကာင္းမွန္းသူမသိပါ..သူနွလံုးသားသည္ အၿပင္ကိုေပါက္ထြက္မတတ္ခုန္ေနပါသည္..ေမာေနလို.လာ..ခ်စ္သူကိုပူပင္ေန၍လားသူမသိပါ...
" ဘုန္းဘုန္း ဘုရားတပည့္ေတာ္တို.ကို ကယ္ေတာ္မူပါ..ဘုန္းဘုန္းဘုရား..."
" ေဟ့..ဘယ္သူလဲဟ.".." က်ေနာ္ဖိုးသာပါဘုရား မိေအးကိုအေကာင္ရွည္ ကိုက္သြားလို.ပါ ဘုရား" .." ေဟ..ေအးေအး ေက်ာင္းေပၚတက္ခဲ့ ကပၸိယၾကီး ဆရာ၀န္ေလးကိုအၿမန္ေခၚေခ်စမ္းကြဲ." ။ " ဟုတ္ကဲ့ပါ ဘုရား..."
မၾကာခင္ ဆရာ၀န္ေလးေရာက္လာ၍ စမ္းသပ္ရာ " လူနာကအသက္မရွိေတာ့ပါဘူး ဘုရား" .".ေဟ" .." ဗ်ာ."." ဟုတ္ပါတယ္ ေၿမြကိုက္တုန္းက ဒီကေနာင္ၾကီးတခုခုမ်ား လုပ္မိသလား.".."ဟုတ္ပါတယ္ ဆရာေလးရယ္ က်ဳပ္ခ်စ္သူမိေအးကို သက္သာမလားဆိုၿပီး ကိုက္တဲ့ေနရာကို ေဆးလိပ္မီးနဲ.ထိုးလိုက္ခဲ့ပါတယ္ဗ်ာ."." မွားတာေပါ့ဗ်ာ.ေၿမြဆိပ္ဆိုတာ ပူတဲ့အမ်ိဳးဗ် အဲဒါကိုေဆးလိပ္မီး အပူနဲ.ထိုးလိုက္ေတာ့ ေၿမြဆိပ္က ပိုၿပန္.သြားတာေပါ့ ..ေနာက္မွတ္ထားေပါ့ဗ်ာ."..
အဲဒိေန.ကစၿပီး ကိုဖိုးသာတေယာက္ကို ဆရာ၀န္ေလးရဲ.က်မၼာေရးေဟာေၿပာပြဲေတြမွာ အၿမဲတမ္းေတြ.နိုင္ပါတယ္.......
သကၠရာဇ္ ၂၀၀၉
ဘုန္းသီဟ ဆိုေသာက်ေနာ္ အေပ်ာ္သေဘာနဲ.ေရႊဘိုဘက္ကရြာေလးတရြာကို ခရီးထြက္ခဲ့ပါတယ္..ရန္ကုန္မွာ လုပ္ငန္းေတြကို လက္ေထာက္ေတြနဲ.လႊဲၿပီးထြက္လာၿခင္းေပတည္း..က်ေနာ္အသက္ ၃၀ ထိ ဒီတၾကိမ္ပဲ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ခရီးထြက္ဖူးတာပါ..ခရီးထြက္ရၿခင္းကလဲ အိပ္မက္တခုေၾကာင့္ဆိုလဲမမွားပါဘူး..အိပ္မက္ထဲမွာ က်ေနာ္ကေခ်ာင္းေလး တခုေဘးက လမ္းေလးေပၚမွာလမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္လို. မက္ေနတာ...သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေၿပာၿပေတာ့ သူတို.အကူအညီနဲ. ဒီနယ္ဘက္ကို ထြက္လာၿခင္းေပတည္း....ရြာနားနီးေလ က်ေနာ္.ရင္ေတြက လွပ္လွပ္လွပ္နဲ.ခုန္ေလပဲ..ဘာေၾကာင့္လဲ က်ေနာ္မသိပါဘူး ေနရာအသစ္ေၾကာင့္ၿဖစ္နိုင္ပါတယ္...ရြာထဲကို ၀င္တယ္ဆိုရင္ပဲ က်ေနာ့္ကားနားကို ခေလး လူၾကီး မေရြး
၀ိုင္းၾကည့္ေနၾကရာ ကားနဲ.အနီးဆံုးလူအား " ေနာင္ၾကီး က်ေနာ္ ရြာဦးေက်ာင္းသြားခ်င္လို.ပါ..တဆိတ္လမ္းညႊန္ေပးပါခင္ဗ်." ." ဒီလမ္းတည့္တည့္သြား ညာဘက္ခ်ိဳးလိုက္ရင္ ဆရာေတာ္ေက်ာင္းပါပဲ.".." ဟုတ္ကဲ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္" ..ဆရာေတာ္ၾကိမ္းစက္ေနရာမွ ထလာရာ " ဒကာၾကီးဘုန္းသီဟ ေရာက္လာပကိုး က်ဳပ္ကမနက္ကတည္းကေရာက္မယ္ထင္ေနတာ".." မွန္ပါ့ဘုရား လမ္းမွာနားေနလို.ပါဘုရား "..." အိမ္း..ေကာင္းေလစြ ..ဘုန္းဘုန္းေက်ာင္းမွာေတာ့ၾကိဳက္သလိုေနနိုင္တယ္ ဒကာ..စားစရာေသာက္စရာေတာ့မပူနဲ. တအိမ္တက္ဆင္းလာပို.ၾကလိမ့္မယ္ကြဲ. ကဲ..ဒကာေလးနားလိုက္ဦး.."
လယ္ကြင္းထဲကၿဖတ္သန္းလာတဲ့ေလရိုင္းေတြနဲ. ငွက္ေလးေတြရဲ.ေတးသီသံက က်ေနာ့္ကိုရန္ကုန္မၿပန္ေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေနသလိုပါပဲ..က်ေနာ္ဒီရြာေရာက္တာ တပတ္ေက်ာ္သြားၿပီ..ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာေနၿပီး ရြာမွေက်ြးေသာထမင္းကို စားေနၿခင္းပင္တည္း...ရန္ကုန္လို ၾကက္သား .၀က္သား .မစားရေပမယ့္ ငပိရည္နဲ.လည္းမိန္လွပါတယ္..ေက်ြးသူက ေစတနာေကာင္းလို.ၿဖစ္မွာေပါ့...ေၾသာ္..ေမ့ေနလို. က်ေနာ္ဒီရြာေရာက္တဲ့ေန.ကစၿပီး အိပ္မက္မမက္ေတာ့တာပါပဲ..က်ေနာ္ေနရာမွန္ကိုေရာက္လာလို.ၿဖစ္မယ္..
" အို..အေမ့.."..က်ေနာ္အေတြးေတြထဲကေနလန္.နိုးသြားပါတယ္..အသံလာရာကို ၾကည့္မိရာ မိန္းခေလးတေယာက္ေၿခေခါက္လဲေနၿခင္းပါ." .ညီမေလး နာသြားလား အကိုထူေပးမယ္ေလ.".
" ရပါတယ္." ."လာပါအားမနာပါနဲ. အကိုထူေပးပါမယ္..ဆရာေတာ္ဆီသြားမလို.လား."." ဟုတ္ကဲ" ့..သူမလက္ဖ၀ါးေလးေတြက ၾကမ္းလွသည္ ..ေကာက္စသမေလးမို.ေနမွာပါေလ..က်ေနာ့ရင္ေတြ ပရမ္းပတာကို ခုန္ေနပါတယ္..သူမကလည္း ဆံပင္ရွည္မ်ားနဲ.မ်က္ႏွာကို ဖုန္းကြယ္ထားရာ ၾကည့္ခြင့္မသာခဲ့ပါ.." ဟဲ့..ဘာၿဖစ္လာၾကတာတုန္းကြဲ. " " ဆရာေတာ့္ကို လာဖူးရင္း ေက်ာင္း၀င္းထဲ ေၿခေခါက္လဲလို.ပါဘုရား."..
" ဒကာေလးၾသဘာရယ္ ၿဖစ္မွၿဖစ္ရေလ...အိမ္ေရာက္ရင္ ေဆးေလးဘာေလးလိမ္းကြဲ." " ဟုတ္ကဲ့ပါဘုရား"
" ဧည့္သည္အတြက္ထမင္းခ်ိဳင့္ကိုေတာ့ ထားခဲ့ ကပၸိယၾကီးကို ပို.ခိုင္းလိုက္မယ္.".." ဟုတ္ကဲ့ပါဘုရား.."..သူမၿပန္သြားရာ က်ေနာ့္ရင္ထဲ ဟာတာတာနဲ.က်န္ခဲ့ပါတယ္..".ဒကာေလးဘုန္းသီဟ " ."တင္ပါ့ဘုရား.."."ေစာေစာနက ဒကာၾသဘာက မိန္းခေလးမဟုတ္ဘူးကြဲ. အင္း ..အတိတ္ဘ၀က ကုသိုလ္ကံနည္းလို. ဒီဘ၀မွာေယာက်ာ္းေလးကိုယ္နဲ.မိန္းမစိတ္ၿဖစ္ေနရွာတာကြယ္..သူမွာ မိဘေတြမရွိရွာေတာ့ဘူး."." ေၾသာ္.ဒီလိုဆိုေတာ့လည္းသနားစရာပါပဲဘုန္းဘုန္းရဲ." ။ " အိမ္း..ဟုတ္လကြယ္."..ေနာက္ရက္မ်ားမေတာ့ က်ေနာ္ဘုန္းသီဟတေယာက္ ၾသဘာနားကိုေရာက္ေရာက္ေနတတ္ပါတယ္..ၾသဘာကအသားညိဳညိဳနဲ. မိန္းခေလးလိုပဲ ေခ်ာလွပါတယ္..ရက္မ်ားၾကာလာတာနဲ.အမွ် က်ေနာ္နဲ.ၾသဘာတို. သံေယာဇဥ္ေတြ တိုးလို.လာပါတယ္.".ၾသၾသကိုယ္ရန္ကုန္ၿပန္ရင္ လိုက္ခဲ့ပါလား."." လိုက္ေတာ့လိုက္ခ်င္သားပဲ ရြာမွာကက်ဳပ္ကိုအေၿခာက္မဆိုၿပီး သိပ္ႏွိမ္ၾကတာ..ဘဘုန္းကိုေၿပာၾကည့္ပါလား..ဘဘုန္းကလိုက္ဆိုရင္လိုက္ခဲ့မွာေပါ့.".." ဟုတ္ၿပီေလ ကိုယ္ေၿပာေပးမယ္..".
တေန.နွင္းေတြေ၀ေနတဲ့တရက္မွာ အဖိုးတန္ကားတစီးကရြာကေလးကေန ရန္ကုန္ကို ဦးတည္ေနပါတယ္..ကားေပၚကလြင့္က်န္က်ခဲ့တဲ့ အရာေတြကေတာ့ ဘုန္းသီဟနဲ.ၾသဘာတို.ရဲ.ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္နဴးတဲ့ ရယ္ေမာသံေတြပါပဲ...
....
စာေရးသူဧ။္အၿမင္...
လူဆိုတာ လူပါပဲ..ေယာက်ာ္း ၊ မိန္းမ ၿဖစ္ေစ မိန္းမလ်ာ ၊ ေယာကၠလ်ာၿဖစ္ၿဖစ္ အကုန္လံုးလူပါပဲ..ဦးေဏွာက္ နဲ. ႏွလံုးသားတခုစီ ပိုင္ဆိုင္သူေတြၾကီးပါပဲ..အားလံုးတန္းတူပါပဲ ညစ္ညဴးတဲ့မ်က္လံုးေတြ နဲ.ၾကည့္ရင္ေတာ့ ညစ္ပတ္တာပဲ ၿမင္ရမွာေပါ့...ၾကည္လင္တဲ့မ်က္လံုးေတြနဲ. ၾကည့္ၾကည့္ပါ ..အရာရာၾကည္လင္ေတာက္ပလာပါလိမ့္မယ္....
ဘယ္လိုၿပင္ၿပင္ ..ၿပင္ေပးလို.မရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းဘိုဘို ( သန္လွ်င္ ) အတြက္ပါ...
အခုလိုအခ်ိန္ေပးၿပီး ဖတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္...

Monday, September 28, 2009

အေၾကြးမ်ားနဲ.အသက္ရႈၿခင္း


က်ေနာ္ မေန.ညက ကိုကိုနဲ.အတူ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ခဲ့တယ္..ည ၉နာရီ၀န္းက်င္ဆိုေတာ့ လူသြားလူလာရွင္းတယ္ေလ ..က်ေနာ္တို. ၂ေယာက္ေရွ့က အဖြားအိုတေယာက္ကေတာ့တုန္တုန္ရီရီနဲ. ခပ္သြက္သြက္ ေလွ်ာက္လွမ္းေနပါတယ္..မီးပိြဳင့္ေရာက္ေတာ့ သူမက က်ေနာ္တို.နဲ.ဆန္.က်င္ဘက္

လမ္းကို ကူးဖို. ၿပင္ရင္းက်န္ခဲ.ေလရဲ...က်ေနာ္တို.လမ္းကူးၿပီးလို. တဖက္ပလက္ေဖာင္းအေရာက္မွာ အေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ မထင္မွတ္ပဲ အဖြားအိုက က်ေနာ္တို.ဘက္အၿခမ္းကို လမ္းကူးလာရင္း သူမေနာက္က်သြားပါၿပီ..မီးပိြဳင့္စိမ္းသြားေလၿပီ သူမေနာက္ၿပန္ဆုတ္လို.လည္း မရေတာ့ပါ..ေရွ့တို.ရန္လည္းမၿဖစ္နိုင္ေတာ့ပါ ...

" ကိုကို အဖြားၾကီးကိုသြားကူညီပါအံုး..ဒီကိုေခၚလာခဲ့..."

အဖြားအိုက လူကူမ်ဥ္းၾကားကေနေသြဖယ္ၿပီး ကားလမ္းမကေနၿဖတ္ကူးေနပါတယ္..ကားေတြကလည္း ေမာင္းရမလိုလို ရပ္ရမလိုလိုနဲ.ၿဖစ္ကုန္ပါတယ္..က်ေနာ္စိတ္မရွည္ပါ ကိုကိုဘာသြားလုပ္ေနသလဲ ၿမန္ၿမန္ဆြဲၿပီး ကားလမ္းကူးလိုက္ပါလား.. ကိုကိုကလမ္းလည္ကေန ကားေတြကို လက္ၿပတားထားပါတယ္..အဖြားအိုက ပလက္ေဖာင္းေပၚေရာက္သြားပါၿပီ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္တို.သူမကိုစိတ္မခ်ပါ..သူမေနာက္ကေနၿဖည္းၿဖည္းခ်င္း လိုက္ခဲ့ရာ ေနာက္မီးပိြဳင္းတခုအေရာက္ သူမကလမ္းၿဖတ္ကူးရာ ကိုကိုကေတာ့ကားေတြကို ၾကည့္ထားေပးရတာေပါ့..သူမဘာလုပ္တယ္လို.ထင္သလဲ လမ္းတ၀က္ကေနလာရာလမ္းကို ၿပန္ေလွ်ာက္လာတယ္ လမ္းမေပၚကေနေလွ်ာက္တာေနာ္...က်ေနာ္တို.ေတြ စိတ္ပူသြားၾကရင္း

" ဟိုမွာ မီးသတ္ကလူေတြရွိတယ္ ကိုကိုသြားေခၚလိုက္ဦးမယ္..အဖြားၾကီးကို ၾကည့္ထားေနာ္."..ကိုကိုကအေၿပးတပိုင္းနဲ. မီးသတ္၀န္းရွိရာကိုသြားေနတုန္း က်ေနာ္ကေတာ့ အဖြားၾကီးရဲ.ေနာက္ကေနလိုက္ေနရတုန္းပဲ...အဖြားအိုက လမ္းမေပၚကေန ပလက္ေဖာင္းေပၚတက္ၿပီး ခဏ ၿဖံဳးကနဲလဲၾကသြားရာ က်ေနာ္အေၿပးေရာက္သြားေရာက္သြားၿပီး ေဖးမလိုက္ရာ

" ဟဲ့..ငါ့ကိုေၿဖးေၿဖးကိုင္ပါ......"...(ေနာက္ထပ္စကားေတြကိုက်ေနာ္မမွတ္မိပါ )သူမအသံကၿခေသၤ့တေကာင္အသံလိုဟိန္းထြက္လာပါတယ္..က်ေနာ္မထင္မွတ္ပါ သူမလိုအဖြားအိုတဦးထံကတုန္.ၿပန္မႈက ၿပင္းထန္လွပါတယ္..မီးသတ္သမားေတြလည္း အေၿပးေလးေရာက္လာရင္းသူမကို ေမးၾကၿမန္းၾကရာ သူမအကုန္မွတ္မိပါတယ္..က်ေနာ္သူမအနားကေန မခြာနိုင္ေသးပါ သူမေနာက္တၾကိမ္လဲမက်သြားေစဖို. သူမေနာက္ေက်ာကို က်ေနာ္ေဖးမထားလို.ပါပဲ..သူမက မီးသတ္သမားေတြကိုလည္း ေအာ္လိုက္ပါေသးတယ္...သူမထိုင္နိုင္တဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တို.အိမ္ကိုၿပန္လာခဲ့ရင္း

" ကိုကို ဘာလို.အဖြားၾကီးကို ငါ့ဘက္ေခၚမလာတာလဲ" ..." ငါလည္းေခၚလာမလို.ပါ.သူကငါေမးတာလည္းမေၿဖဘူး ငါကူညီမလို.ပါေၿပာေတာ့ ငါ့ကိုေအာ္တယ္ဟ" .." ေၾသာ္.".က်ေနာ္ေတြးစရာရသြားပါၿပီ..သူမအသက္က( ၈၀ )

၀န္းက်င္ဆိုေတာ့ အိမ္မွာေနသင့္တဲ့အရြယ္ပါ..ဒီအခ်ိန္ၾကီးမွာ အၿပင္ကိုဘာထြက္လုပ္သလဲ..မိသားစုကေရာမသိဘူးလား..ၿမန္မာအဖိုး အဖြားေတြက ကံေကာင္းၾကပါတယ္..အသက္ေလး၆၀ ေက်ာ္လာရင္ အိမ္မွာပဲ ဘာမွလုပ္စရာမလိုဘူး...နိုင္ငံၿခားမွာေတာ့ ကိုယ့္ေအာက္စီဂ်င္ဘူးကိုယ္သယ္ၿပီး ပိုက္တန္းလန္းနဲ.ေစ်း၀ယ္ေနတာ..အိုၾကီးအိုမနဲ. အလုပ္လုပ္ေနၾက သြားလာေနၾကရတာ ထမင္းတလုတ္အတြက္လုပ္ေနၾကရာတာေတြ က်ေနာ္ေန.တိုင္းေတြ.ရတာ စိတ္မသက္သာပါဘူး...အကယ္၍ က်ေနာ္အသက္ၾကီးလာပါက ၿမန္မာၿပည္ၿပန္ၿပီးေအးေအးေဆးေဆး ရြာေလးတရြာမွာ ေနဖို.ဆံုးၿဖတ္ထားပါတယ္...ဘယ္လိုနည္းနဲ.မွနိုင္ငံရပ္ၿခားမွာ အသက္မၾကီးခ်င္ပါဘူး...နိုင္ငံၿခားဆိုတာ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ မေသမခ်င္းအေၾကြးဆပ္ေနရတဲ့ေနရာလို.ထင္ပါတယ္..အဲဒါကအမွန္တရားပါ...

အခုလိုအခ်ိန္ေပးၿပီး ဖတ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္တယ္ေနာ္...